نگاه ها همه بر روی پرده سینما بود. اکران فیلم شروع شد، شروع فیلم سقف یک اتاق بود.
دو دقیقه بعد همچنان سقف اتاق, سه ،چهار ،...، هشت دقیقه اول فیلم فقط سقف اتاق!
صدای همه در آمد. صدای غرغر سالن را پر کرده بود.
ناگهان دوربین حرکت کرد و آمد پایین و به جانباز قطع نخاع خوابیده روى تخت رسید...
فقط ۸ دقیقه از زندگى جانباز قطع نخاعی...
سر کلاس حل تمرین خواستم که درس و شروع کنم رفتم گوشه ی تخته نوشتم:
بسم الله الرحمان الرحمان
پ.ن: البته که کلی هم مورد خنده قرار گرفتم :) (آدم انقدر حواس پرت)
پ.ن 2 : "بخشنده" اگر بیشمار هم مینوشتم باز هم کم بود...
هامیلتونین اش قابل نوشتن نبود...
حال اختلال چشمان اش در ذهنم را چه کنم ؟
من درد تو را ز دست آسان ندهم / دل بر نکنم ز دوست تا جان ندهم
از دوست به یادگار دردی دارم / کان درد به صد هزار درمان ندهم
دیوان شمس
- بچه که بودم من هم از تاریکی میترسیدم،تو خونه مادربزرگم یه راهروی تاریکی بود که بهش میگفتن دهلیز.
یادمه همیشه این راهرو رو می دویدم تا زود برسم به تهش،اونوقت همه چی روشن می شد، دیگه نمی ترسیدم...
* دهلیز (بهروز شعیبی )*
-دهلیز به رخ کشیدنِ هنرِ نیاز در جامعه.این فیلم قوی رو از دست ندید.
- خدا ابراهیم حاتمی کیا را برای ما نگه دارد.
عید نمی‌دهد فرح بی‌نظر هلال تو
سلام
انشاءالله برای همه ی دوستان سال خوب و پر از موفقیت و سلامتی در پناه حضرت زهرا(س) باشه.
پ.ن:عکس بالا سفره هفت سین دانشکدمونه ،بعد از سه سال همچین پدیده ای رو شاهد بودیم.!!!
